Granda i Ekowis - nowe odmiany wiśni hodowli Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach

Sabina, Lucyna i Wanda - trzy odmiany hodowli IO uzyskane w latach 70.

Dzięki pracom hodowlanym, które rozpoczęto w skierniewickim Instytucie w latach 70. ubiegłego wieku, w 1997 r. wpisano do Krajowego Rejestru trzy odmiany wiśni: Sabina, Lucyna i Wanda. Sabina jest odmianą mało podatną na choroby, niezawodną w plonowaniu, o średniej wielkości, kulistych, ciemnoczerwonych owocach, dojrzewających zwykle w pierwszej dekadzie lipca, przydatnych do spożycia w stanie świeżym oraz do przetwórstwa. Drzewa odmiany Lucyna rosną silniej od drzew Sabiny i są mało podatne na drobną plamistość liści drzew pestkowych, plonują dobrze i regularnie. Owoce są średniej wielkości, kuliste, lekko spłaszczone na wierzchołkach i dojrzewają w drugiej dekadzie lipca. Drzewa odmiany Wanda są bardzo plenne, ale podatne na raka bakteryjnego. Owoce małe, ciemnoczerwone, kuliste, dojrzewają w pierwszej dekadzie lipca i są wykorzystywane głównie do przetwórstwa.

Wiśnie Granda i Ekowis – nowości hodowli Instytutu Ogrodnictwa

Celem obecnie prowadzonej hodowli wiśni jest uzyskanie odmian o mniejszej podatności na choroby i wcześniejszej porze dojrzewania owoców w porównaniu z odmianą ‘Łutówka’. Ważna jest także jakość owoców, ponieważ w sytuacji rynkowej, w której podaż owoców znacznie przewyższa popyt, tylko za owoce najwyższej jakości można uzyskać satysfakcjonującą cenę.

Interesującymi, nowymi odmianami wiśni hodowli Instytutu Ogrodnictwa – PIB, znajdującymi się obecnie w doświadczeniach wdrożeniowych są Granda (W-18) i Ekowis (W12/02).

Granda – odmiana typu sokówki otrzymana w wyniku krzyżowania wiśni Granatnaja x Pandy 103. Do jej zalet należą: dobre i regularne plonowanie drzew, atrakcyjny wygląd i dobry smak owoców oraz wczesny termin dojrzewania (zwykle na przełomie czerwca i lipca). Drzewa rosną silniej od drzew odmiany Łutówka, ale słabiej od Debreceni Bötermö i Pandy 103. Tworzą umiarkowanie zagęszczone korony o konarach wzniesionych do góry. Kwitną wcześnie, ale pąki kwiatowe są wytrzymałe na przymrozki, dlatego plonują dobrze i regularnie. Owoce osiągają masę 4,5-6,5 g i są kuliste. Początkowo mocno trzymają się szypułki, ale po osiągnięciu pełnej dojrzałości dość łatwo się oddzielają. Okrywa je ciemnoczerwona, lśniąca skórka. Miąższ jest czerwony, średnio jędrny, kwaśno-słodki, soczysty. Sok czerwony. Smakiem ustępują owocom odmian węgierskich, ponieważ są od nich kwaśniejsze. Odmiana ‘Granda’ może być przydatna do sadów towarowych i do uprawy amatorskiej. Niestety w lata sprzyjające rozwojowi infekcji można zaobserwować porażenie owoców przez raka bakteryjnego.

Fot. 1. Owoce odmiany Granda na drzewie.

Ekowis – odmiana o nieznanym rodowodzie. Do jej zalet należy wytrzymałość na mróz oraz mała podatność na raka bakteryjnego i na drobną plamistość liści drzew pestkowych. Na brunatną zgniliznę drzew pestkowych jest średnio podatna. Drzewa rosną silnie i tworzą korony zbliżone pokrojem do wiśni węgierskich typu Pandy. Kwitną wcześnie, plonują dobrze lub średnio dobrze, w zależności od roku. Owoce dojrzewają zwykle w drugiej lub trzeciej dekadzie lipca, zwykle 10-14 dni przed owocami odmiany Łutówka. Są duże, o masie 6-7 g, okrągłe, spłaszczone na wierzchołkach. Okrywa je czerwona, lśniąca skórka. Miąższ jest czerwony, średnio jędrny, kwaśno-słodki, aromatyczny, smaczny. Sok jasnoczerwony. Odmiana Ekowis charakteryzuje się wysokim potencjałem produkcyjnym i atrakcyjnym wyglądem owoców. Może być przydatna do sadów towarowych oraz na działki i do uprawy ekologicznej.

Fot. 2. Wiśnie odmiany Ekowis w sadzie ekologicznym.

Związane z tematem

Węgierskie odmiany wiśni przyszłością produkcji deserowej?

Czerechy - walory deserowe czereśni, wartość przerobowa wiśni