Dlaczego warto posiadać w sadzie suche łęty gryki?

Spalanie łętów gryczanych jest skutecznym sposobem na ochronę mniejszych powierzchni upraw owoców przed wiosennymi przymrozkami. Wysuszone, ale odpowiednio zwilżone przed podpaleniem resztki gryczane, długo i obficie dymią, dlatego można poukładać je w stosy w międzyrzędziach i podpalać. Nie chodzi wyłącznie o płomień i podniesienie temperatury, ale o efekt zadymiania, czyli ochronę kwiatów poprzez otulenie je zawiesiną pyłu, co łagodzi negatywne skutki wiosennych przymrozków. To stosunkowo tani i efektywny sposób ochrony małych kwater drzew owocowych.

Przed założeniem sadu uprawia się ją jako roślinę ograniczającą występowanie pędraków i nicieni w glebie, jednak wówczas lepiej przyorać ją na zieloną masę. Ponieważ sadownicy często zajmują się także pszczelarstwem, wysiewają grykę dla zapewnienia pszczołom wartościowego pożytku. Grykę uprawia się na plon główny (siew w drugiej połowie maja; zbiór pod koniec sierpnia). Do końca lipca wysiewa się ją jako roślinę poplonową i często udaje się ją zebrać właśnie w końcówce października. Daje do 2 t zielonej masy z hektara. Zbiór przeprowadza się kombajnem, a słomę – jako produkt uboczny – można zebrać i wysuszyć.

Fot. Pixabay